หลวงพ่อธัมมชโย ที่ฉันรู้จัก

พักนี้เห็นคนลงข่าววัดพระธรรมกายและท่านเจ้าอาวาสนามว่า "หลวงพ่อธัมมชโย" มากมาย ต่างคนต่างก้อเห็นแตกต่างกันไป ซึ่งก้อล้วนแต่ได้ยินเค้าว่ามาอีกทีทั้งนั้น

ในฐานะที่ไปร่วมงานบุญวัดพระธรรมกายอย่างต่อเนื่องเป็นประจำมา 12 ปี วันนี้เลยอยากจะเล่าให้ฟังว่า หลวงพ่อธัมมชโย ที่เป็นที่กล่าวถึงกันในขณะนี้จริงๆแล้ว ท่านเป็นบุคคลเยี่ยงไร

เป็นที่รู้กันดีว่าวัดพระธรรมกายมีพื้นที่มาก แต่เริ่มแรกมีเพียง 196 ไร่ ซึ่งมีคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงใหญ่ในการรวมผืนดินนี้ ซึ่งแผ่นดินแห่งนี้ได้มาแบบภาพที่เห็น ไม่มีอะไรเลยและดินเปรี้ยวมาก 

ท่านทั้งสอง และหมู่คณะซึ่งตอนนั้นมีเพียงไม่กี่คน ต้องทำทุกอย่างเอง โดยยึดหลักประหยัดสุดประโยชน์สูง พลิกทุ่งนา ฟ้าโล่ง ให้กลายเป็นบุญสถานอันศักดิ์สิทธิ์เช่นทุกวันนี้ 

ซึ่งมันไม่ง่ายเลยนะ แต่หลวงพ่อท่านมีปณิธานอันแน่วแน่ที่จะรื้อสัตว์ขนสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้พ้นจากกองทุกข์ และจะเข้านิพพานเป็นคนสุดท้าย 

ตั้งแต่ไปวัดวันแรก จนวันนี้ก้อได้ยินท่านพูดแต่เรื่องให้หยุด ให้นิ่ง ให้เอาใจมาไว้กับตัวทั้งสองเวลาคือ หลับตาและลืมตา ท่านสอนให้เรารู้จักพอ รู้จักบาปบุญคุณโทษ สอนให้ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา อย่าไปยึดติดกับเรื่องกะโหลกกะลา ให้คิดดี พูดดี ทำดี ทำใจใสๆ ให้ได้ตลอดเวลา ใครจะว่ายังไงก้อให้เราแผ่เมตตาให้ ไม่สู้ ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป (คนว่าก้อสนุกปากเพราะเห็นไม่ตอบโต้อะไรนิ) ให้เรารู้จักกตัญญูต่อบิดา มารดา ให้กราบเท้าพ่อแม่ทุกวัน ช่วยดูแลท่านอย่ารอให้ไม่มีท่านแล้วค่อยมานึกถึง ให้รักษาความสะอาดทั้งภายนอกและภายใน 

ด้วยจริยวัตรอันงดงามและความแน่วแน่ที่จะสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นทั่วโลกของท่านนี้เอง จึงเป็นแรงบันดาลใจให้ทั้งพระ อุบาสก อุบาสิกา และสาธุชน ยึดท่านเป็นแบบอย่างในการทำความดีตลอดมา และนำไปสู่การขยายงานพระพุทธศาสนาไปทั่วโลกนั่นเอง และนี่คือหลวงพ่อธัมมชโย ที่ฉันรู้จัก